Onbir Şiiri - Ahmet Komşul

Gökyüzü kanatlarında çırpınan bir kuş gibi
Hayalim kadar zengin bir toprak rengi
Kokusu sarmış ruhumun engin uçurumlarında
Sıcak bir sabahın buğulu gözleri
Sarkmış hayatımdan yılların teraneleri
Kırılmış bir kadehten boşalan bir feryat
Yalnız bir damla kan bitmiş bir hayat
Sorma
Her soru kadar ağır bir yük taşır yüreğim
Ağırlığınca çöker dizlerim, sana hasret gözlerim
Nefretim kadar değerin var yanımda
Salkımı dalında bir üzüm tanesi
Yıkık duygular ve enkazında saklı yıllar
On bir gün ve gece tesellim olan on bir yıldız ay ve güneş
On bir de karar kıldığım hece ve on bir ses
On bir ay salıverdiğim ve birin de tuttuğum
Her gününde binlerce tövbe ettiğim
Yedi yıl tek tesellim on bir yıldızın her birinde
Gelecek olan müjdenin varlığını bildiğim
Yanımda olsan da olmamış gibi olan senin sensizliğin
Ya da olacak kadar olan hasretin gibi acı sözlerin
On bir kere yeminim olsun ki seni on birin her birinde
Hala o eski günlerim kadar yeni, on bir kez sevdim seni
On birin üç katı otuz üç Sübhan’nın adını andım
Ve bir o kadarında da hamde layık tek varlığa dayandım
Otuz üç defa andığım yüce Allah’ın adıyla başladım
Senin mutluluğun ve huzurun için el açtım diledim
On birin dokuz katı yüce Bari’nin doksan dokuz güzel ismiyle
Hep seni diledim rüyalarım kadar açık sözlerimle.