Onbeşinci yıl Şiiri - Alaeddin İkican

- 1 -

Ekim ayının onaltısı,
Aldı gönlümü bir canısı,
Severken kahroldum o günden beri,
Güldür beni,mutlu et,başımın tatlı belası.,

Ağlasamda,gülsemde..,
Gönlümdesin içimdesin sen de,
Senin benden kopamadığın gibi,
Ayrılamam,atamam içimden sevgini ben de.

Böyle mi kutlayacaktık evliliğimizi.,
Böyle mi kucaklayacaktık evlatlarımızı,
Tanıyamadık, birbirimizi anlayamadık,
Böyle mi sürdürecektik aile ocağımızı.,

Gözyaşlarım kapladı beyaz sayfayı.,
Kanadı içim karardı yüreği,
İnanın sizi çok seviyorum,
Ailem,ocağım,eşim,çocuklarım benim.

- 2 –

Anladım,biliyorum tek dostumu,
Kalemle kağıt,birde gözyaşı olduğunu,
Ne kadar karamsar görünse de bu sözler.,
Unutamaz,sessiz,fedakar,içten dostluğunu.

Yokluğumda,yalnızlığımda benim tek arkadaşım,
Terkeder miyim seni hiç can yoldaşım,
Eş,dost ayrılsa da yanımdan benim,
Sen kalıyorsun benimle fedakar gözyaşım.

Bembeyaz sayfanın ıslandığını görüyorsun,
Gözyaşınınnasıl bir renk aldığını biliyorsun,
Sayfanın,akan gözyaşlarıyla kesiştiği anda,
Yaşadıklarımı hayalinde farkediyorsun

Tam onbeş yıl geçti aradan,
Mutluluğumuz bitmedi,başladı yeniden,
Gel canım gel,yaşayalım hayatımızı baştan,
Birbirimize nispet kin gurur bağlamadan.

Çocuklarımız için,evimiz için canımız feda olsun,
Ben hatalıysam özür dilerim,helal olsun,
Sakin düşün taşın,tasarla geleceği,
Yine de evlilik yıldönümümüz kutlu olsun.