Dört duvara mahkumum,
Rutubetli hücrelerin.
Ciğerime bıraktığım iz,
Çıkacak gibi değil.
Burada katiller var,
Hırsızlar, dolandırıcılar,
Irz düşmanları, siyasiler;
Ve de mazlum müslümanlar.
Üzerinde pijamalı giysiler,
Volta atar koğuşlarda;
Birer ikişer, döne döne...
Her şeye yeniden başlamak
Her zaman mümkün,
Hele geçsin bir on beş sene...
Nizamettin Özel
Kayıt Tarihi : 9.3.2007 11:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!