görmen gerekir
çift çekirdekte kalbi
ikiz vişneler
...
mevsim vişne mevsimi
aklıma düşüverdin
duyuyor gibiyim damarlarımdaki nefesi
ve kızıla boyuyorum ellerimi
bakmayın yumruk kadar et parçası olduğuna
yumruk yemiş gibi içimize oturduğuna
ne çok kelebek süzülür
ne çok kelebek gömülür odalarına
ve insan
tahayyül ederken efsane aşkların hikayesini
ne çok sevgili büyütür gözünde
ne çok sevgili uyutur dizinde,
ömrünü öğütürken gönlünde
ey kalbini kazan define avcısı
ne çok pişmanlık
ne çok keşke çıkar
hepsi birer antika gibi paramparça
göz yaşı çeşmesinde
ve dahi içinde büyüttüğün âlem
ne çok seni anlatır
ne çok anlamaz kimseyi
sızım sızım sızlanan kelimeleri
dışa vurduğunda
uçsuz bucaksız çöl, ne çok yakarır yağmura
mis kokular barındıran İrem bağları
ne çok pür neşedir nefsine
bitmek tükenmek bilmez
bir el tutamamış çocuğun istekleri
ne çok koşar sana
ne çok ayakları takılır
kılcal damarlarına
iç kanamalar bundandır işte
yüzünden u/mutsuzluk düşerken bin parça
karşılaşır, çıktığı yolda
selam verip selam almayan
gerçeğin soğuk yüzüyle
ki;
en kötüsü
kendi içine yüzükoyun kapanmak
ağlamak yıllarca kendi haline...
Kayıt Tarihi : 24.6.2013 16:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ne çok pişmanlık
ne çok keşke çıkar
hepsi birer antika gibi paramparça
göz yaşı çeşmesinde
Kıymetli şair hatasız kul olmaz. Hatasını kabul etmeyen veya hatalarıyla yüzleşemeyen, özür dileme erdeminden yoksun insanlar vardır.
Geçmişiyle yüzleşen, yüzleşebilen insanlar keşkelerini ve pişmanlıklarını
kendilerine saklamaz onları gözyaşı çeşmelerinde yıkar sizin gibi.
Varsa çevresinde zarar verdiği insanlar ki bu bazen kendisi de olur onlardan af diler. Aynı ve benzeri hataları yapmamak için sözlerine ve eylemlerine daha dikkat eder.
Böyle derin bir iç sondaj yapabildiği için kendisini de affeder. Çünkü hataları kabul etmek ve düzeltmek bir merhaledir. Aynı zamanda kendimizi iyileştirmemizi sağlar.
Tebrik ederim sizi böyle içten ve güzel şiirinizden dolayı.
Elbette seçen kurulu. Saygıyla
Uzun şiirleri okumak için sağlam göz lazım.
İşin şakası, pek çok arkadaşımız uzun şiirleri okumaktan imtina ettiklerinden değil, gözlerinden şikâyetçi olduklarından uzun şiir ve yazıları okumada zorlandıklarını, buna rağmen okuduklarını zaman zaman dile getiriler, özel mesajlarında.
Ben diyorum ki, Arap Kurt –Mertlerin Efendisi- şiiri, gerçekten günün şiir olmayı hak eden bir şiir.
Büyük bir zevkle okudum.
Akıcı, sürükleyici, lirik bir şiir.
BUNUN İÇİN OKUNMALI…
*
Kimler nereden bilecek, kimler nasıl gözlemleyecekler, bazı vişnelerin ikiz olduğunu ve bu ikiz vişnelerin çekirdeklerinin de birbirine yapışık olduğunu… Gerçekten de bu ikiz vişnelerin çekirdekleri sapına doğru dik tutulursa aynen küçük bir kalp görünümündedir.
Güzel bir gözlem.
Tarımla, çiftçilik ve bahçe işleriyle hakkıyla ve gözlemleyerek, bilerek uğraşan bir şairle ve böylesi bir şiirle karşı karşıyayız.
Güzel bir giriş yapılmış şiire.
Mevsim vişne mevsimine dönmüş.
Yazın güzel zamanları. Yazın, berekete, bolluğa durduğu zamanlar.
Elleri kızıla boyayan vişneler…
İkiz vişnelerin kızıla dönüşmüş kalbi çekirdekleri.
Belki ufak, lakin insanın yüreğine oturan yumruk gibi, sanki kalbin aranılan ikizi…
O kalpte nice sevgiler, sevgililer büyüdü; nice sevgiler, sevgililer öğütüldü…
Sevgi arayan define avcıları, nice kalpleri delik deşik etti, nicelerini yaralayıp bıraktı…
Gömülmüş keşkeler, pişmanlıklar, eyvahlar kaynağından sızarak parça parça gözyaşı çeşmesinden düşer.
…
Sonuç kısmına diyeceğim yok.
Bir ruh halinin yansımasını görüyoruz bütün şiirde.
Sadece girişle ilgili olarak ikiz vişneyi göğsüne mi takacaklar, yoksa kulağına küpe diye mi asacaklar diye bekledim.
Yoksa beyaz gömlekli sine üzerine düşen bir çift vişnenin kanadığını mı vurgulayacaklar diye bekledim.
*
Bu haliyle de başım gözüm üzere.
Bu sadece benim düşüncemdi.
GÜNÜ ŞİİRİNİ VE ŞAİRİNİ İÇTENLİKLE KUTLUYORUM.
SEÇİCİ KURULA DA AYRICA TEŞEKKÜRLER…
Sevgi ve saygı ile.
“GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ”
Saygılar
TÜM YORUMLAR (3)