Onaltımayısöldü Şiiri - Elçin Gelir

Seninle aramızda saat farkı değil şehir farkı vardı sevgilim.
Ne yazık ki hiç göremedim yıllarca kaldığın odanı.
Eşyalarının dağınıklığını.
Ama hepsinin yerini ezbere biliyordum sanki.
Çünkü seni seviyordum.
Kilometrelerce uzağından hissediyordum seni.
Seni doğuranı hiç göremesem de sesi sanki annemin sesi gibiydi.
Ailem ailen olmalıydı.
Seninle aile olmalıydık.
Hiç görmediğim, hiç gitmediğim, tek bir sokağını dahi bilmediğim bir şehir de nefes alıyordun.
Aynı nefesi içlerine çekiyorlardı seninle.
Kıskanıyordum.
Aşk dokunmak değildi.
Aşk sarılmak değildi sadece.
Aşktan da fazlasıydı bu.
En fazla, çok daha fazlasıydı.
O yüzden ayrılığımız da da acıların en büyüğünü yaşadık.
Seni görmeden sevmiştim çünkü ben.
Gelemediğim şehrini,
Kalamadığım evini,
Sarılamadığım bedenini sevmiştim.
Sonra biz seninle ayrıldık.
Hakkını yiyemem sen de beni çok sevmiştin.
Ama dedim ya ayrıldık.
Böyle kolay yazdığıma bakma,
Kürtajını ikimiz yapmıştık.
İçimizden yarım kalan tüm yaşanmamışlıkları aldırmıştık.
Ve ben tek bir şey için yaşadığımı sanıyordum daha düne kadar,

Bir bardağı bile nasıl tutup su içtiğini görmemişken,
Ellerimi tutacağın günün hayaliyle yaşıyordum ben

elçingelir [ onaltımayısöldü] [erygls]

NOT: * ilk kez yazdığım bir şiiri başından sonuna kadar hiç okumadan yayınlıyorum.
Çünkü bu şiiri yazmaya başladığım da Onu bir daha anmamaya yemin ettim*