Onaltı yaşım Şiiri - Dilek Yüksek

Ben onaltı yaşımdayım
Biraz ergenlik biraz çocukça
Masumiyet çokça
Yeni maceralar peşinde
Hayatı değiştirme
Farklı hayaller ışığında
Düşlere kanma
Çokça yanma
Her yalana aldanma
Acıları tatma
Çok duygusala
Kapılma
Ve sonra yaşamaktan yorulma
Ölüm hayatın kurtuluşu
Geceleri karalık ve umut
Gündüzleri hiç sorma
Kendinle başbaşa yürünen yollar
Beklemeye alışma
Hasreti yorma
Vuslata açılan kollar
Şarkılar da tanıyor insanı
Özgürlüğe alışık hep bir yanı
Gönül kapılarında eden
Kış tufanı
Renklerle tanışma
Siyahı tercih geceden kalma
Kendinden vazgeçme
Başkalarını tercih etme
Hayatı karartma
Gözyaşlarıyla tanışmak
Vedası çocuğun
Sancıları yaşama
İnsanlardan ilk nefret ediş
İlk ihanet
Dost hançerini
Bilme
Güvensizliklere doyma
Dertlerin büyüdüğü
Çocuklukta kalmak isteme
İlk isyanlar
Baş kaldırış
Söyleneni
Yanlışlarla tecrübe
Etme
İlk gidiş
Yıkılış
Zor toparlanma
Bir daha sevemem
Ama
Yeniden
Başka aşklara gururca
Dalma
Cesaretle
Yelkenleri açma
Saplantı
Takıntı halinde
Bunalma
Tarihin ilk tekerrürü
Yine Yeniden
Acılara tutunma
Amasız
Başarma
Fakatsız
Aşkta sürgün yeme
Zamansız
Kendime geliş
Şükürlerle yaşamayı
Öğrenme
Yeminlerle
Hayatı rayına koyma..
Hesapsız ve kitapsız