Taşlanmış kıyı boyunca,
İlerlerken kendince,
Yakalanmadın mı hiç?
O yalnız sonbahara.
Islanmış yılların feryatlarıdır,
Duyduğun,
O masum yunusların yankıları.
Uğulduyor hepsi kanatlarında…
Hani!
Ay yandığı zaman,
Siyahın içine dalarlar,
Mahzun bakışların arasında,
Elalar ararken beni,
Onları nasıl göresin.
Serpilsin o zaman kolları,
Soyulmuş ıslak kiremitin,
Bir ucundan bir ucuna,
Derinlerden gelmiş,
Bırak derinlere götürsün,
Ta derinlere…
Zindanına dokunacakmış,
Küflü koğuş tahtası gibi
Dipleri öbek öbek yosun bağlamışken,
Ben henüz yakaladım,
Sen nasıl koparasın.
Kayıt Tarihi : 20.9.2006 02:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ne çok COŞKUN soy isimli şair var antoloji.comda ...
selamlarım seni...kendine iyi bak...
ay yandığı zaman siyahın içine dalmak gibi mükemmel anlatımları da gözden kaçırmış değilim
fikirlerimi haddim olmayarak paylaşmak istedim
saygılarımla
TÜM YORUMLAR (3)