Bir ömür boyunca yeyip yatanlar,
Çoğalır tükenmez ona yanarım.
Adam kisvesinde akıl satanlar,
Çoğalır, tükenmez ona yanarım.
Alim olsan, farkın yok nazarında.
Kandırıp satarlar semt pazarında.
Sanırsın; “bir garip kul” mezarında
Çoğalır, tükenmez ona yanarım.
Sırrını açma hiç, bulunup da boş.
İçtenlik görsen de, görmesen de hoş.
Her taraf bir serkeş hem de bir sarhoş
Çoğalır, tükenmez ona yanarım.
Zehiri bal yapar, katmeri zehir,
Kusunca bulanır tertemiz nehir.
Yükünden kurtulmak isterken şehir,
Çoğalır, tükenmez ona yanarım.
Ahlakı, edebi bırakmış gibi
Ölüm kendine çok ırakmış gibi,
Bilmiyor; "gençlik, son durakmış" gibi.
Çoğalır, tükenmez ona yanarım.
15/10/2012/Konya
Tayyar YıldırımKayıt Tarihi : 16.10.2012 21:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!