Ona Yanarım Şiiri - Mahmut Hepvarol

Her nabız atışımda şahlanır kalbim,
hasretine PRANGALAR eskitir,
yokluğuna mumlar yakarım,
RABBİMDEN her an seni diler,
acılarımı, kahırlarımı ağlatırım,
AHH yarim AH hasretine karanlıkları,
nakış nakış işler;
delidivane dolanır dururum,
iliklerime İLMEK İLMEK yokluğunu yazar,
kalbimde hayaline tapar dururum,
KEŞKE; sevdamı bir görebilsen,
bir görebilsen,
hiçbirşeye değilde,
işte ona yanarım, ona yanarım...

her gün, isyanlara kalkar yüreğim,
seni unutmak için;
YÜZLERCE aşktan vazgeçer,
karasevdama binlerce ağıtlar yakarım,
aşkları, sevdama köle eder,
yoluna leylayı kilim eyler,
mecnunu nefesine kul ederim...
yokluğunda boğulduğum yar,
sensiz nefes almayı,
bana haram eyleyen yar,
kalbime acı tohumları eken,
acıma bile BENİ aşık eden yar,
başaramadım sevdiğim, başaramadım,
KEŞKE; sana olan sevdamı bir görebilsen,
bir görebilsen,hiçbirşeye değilde
İŞTE ona yanarım, ona yanarım...

AHH be! BAL DİLLİM,
bir görebilsen,
acılar, kahırlar, SERZENİŞLER,
ozaman biter,
akşamlarımın batan güneşi,
sabahlarıma doğan yüzüm,
beni benden alan; kışımı yaza çeviren,
mevsimlerimi hep bahar eden yar,
AHH bir görebilsen,bir görebilsen,
hiçbirşeye değilde,
işte ona yanarım, ona yanarım...

sevdiğim belkide bu son akşam,
belkide ulaşamam sabaha,
ne sen doğarsın; ne de ben yaşarım,
bilesinki sevgili,
ben heba olan bir aşka değil,
heba olan bir kara sevdaya değil,
gören gözlerinde,
görülmeyen bana yanarım bana yanarım..
anla işte sevgili,hiçbirşeye değilde
İŞTE ona yanarım, ONA YANARIM...