Ona ruhumun yaralılarının iyileşmediğini söyleyin... Yarin yarası,nasıl iyileşir ki? Hangi hekim,hangi güzel ilaç olur ki?
Bir yere bağlanmanın gerektirmeyecek kadar içimdeki uçurumları eğiyorum.
Sensizliği, hayatımın sonuna kadar boşluğa,hoşluğa yuvarlama çabasındayım.
Gelme ve olmanın imkânsızlığı ile yüzleşmiş ve beni kimseler tanımasın diye tanımsız sevdalarda kayboluyorsun.
Yangınlarımı gizleyerek geçişlerine ve içlenişlerine yazılıyordum. Güncül özlemler büyürdü,sen kentinde kurulmuş acılarını ezmiyorsun.Bu kente benim için gelmenin mutluluğundan, bu kentte bensiz mutsuz yaşamanın psikiyatr merdivenlerinde yalnız tırmanıyorsun.Ve üstelik çamaşırlarını ellerinle yıkıyorsun hala.Bense bulaşmış her şeyi bir de bulaşıkları ellerimle yıkıyorum.Görüyor musun ikimizde el-lerimizle yıkıyoruz.
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Ona ruhumun senli olduğunu, ölüm akınlarından önce son kez benli beyazlara akması gerektiğini söyleyin. Her şey değişiyor sıvışıyor, gidiyor, geliyor. Duvarlar, güzeller yıldızlar, saçlarım, hayaller,kavuşamadıklarım, inançlar, değerler, anılar… Her şey bin bir pare, senin gelmen son çare. Beni sende ara, bu derdime son çare.
aradığında bulsaydı sevgi bu kadar acı vermezdi yüreğe
Ona ruhumun yaralarının iyileşmediğini söyleyin.Yarin yarası nasıl iyileşirki? Hangi hekim,hangi güzel ,ilaç olurki?
Bir yere bağlanmanın gerektirmiyecek kadar içimdeki uçurumları eğiyorum.
sensizliği hayatimin sonuna kadar boşluğa, hoşluğa yuvarlama çabasındayım..
Duygular yoğunlaşmış,çoşkuyla haz alarak okudum..yüreğinize sahlık
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta