Ona dair Şiiri - Oğuzhan Arıman

Yalancı şulelerin ardına düşen sevgili,
Dinle, ahımın mermerlere çarpan sesini.
İçimde bir sevda parıldamakta,
Hasret ilmik ilmik oymuş içimi,
Sabrın son teline dokunuyorum.
Sana niye tutkunum bilmiyorum.
Efsunlu gözlerinde bezendi dünya,
Ellerin biganeliğin habercisidir.
Sana geldim,
Yıkılmış yüreğimin altından sana.
Ömrümün o melal deprenişinden
Aşkımı gözlerine tarhedip geldim,
Ferhat da, Kerem de tükendi bende.
Sana Yusuftan haber getirdim,
Yusufun gönlünde hazan gülleri,
Yusufun gönlünde bir umut şahikası;
Umut rahmet kapısı,
Umut boynu bükük yaralı sevda.
Kara gözlerinin kuyusunda bir Yusuf da ben,
Uzat ellerini Züleyhanın aşkıyla,
Oturt beni kalbinin o mücella tahtına.
Okşa çocukluğumun dağınık saçlarını,
Gençliğim ufalansın avuçlarında,
Yaşlı yüzüm şefkatinle bahtiyar.
Ömrüm ellerinde tesbih tanesi.
Ah bu aşk bende ecel terleri.
Artık ellerinden tutmak istiyorum
Saçlarına şefkatimi, takmak istiyorum,
Leylaklardan, açelyalardan.
Başım dizlerinde uyumak istiyorum,
Öylesine asude, öylesi nadan.
Lakin sözlerim boşlukta yankılanıyor.
Sen beni hiç sevmedin ki.
Sen yeryüzünde emanetim olmadın.

Gidiyorum, saat geldi.
Yanıma yalnızca umudumu alarak;
Yarına dair.
Kimse bilmesin ağladığımı
Senin olduğun yerde duramam artık,
Bakamam geçtiğin tozlu yollara,
Bu azap yalımına dayanmaz kalbim.
Kuşlar çağırıyor beni ta ötelerden
Gece döşek kurdu bağrında bana.
Erittim sevgini,
Kalbimin ızdırap dehlizlerinde,
İçim feryad-u figan ederek.
Yine de giderken,
Sevgimi söylüyorum çiçeklere, kuşlara.
Benim için bir sızı duyarsa kalbin,
Beni bir serçenin gözyaşlarında ara.
Sevgili,
Can sevgili.