Bak !!!
Sadece gözlerin konuşsun,
Lâl olsun diller.
Dudağında bir demet karanfil,
Göz pınarlarında bir katre umman konuşsun.
Bülbülün dili tutulmuşsa gülü görünce,
Bırakda Kaf dağındaki Anka konuşsun.
Gül yüzlülerin alemine düşmüşse yolun,
Didarına aşık olan güller konuşsun.
Gül bağının has gülleri boyun bükmüşse,
Bırak... güllerin harı konuşsun.
Kalbin yelken açmışsa engin denizlere,
Bırakda, kalbindeki ;
Fırtınalar, boralar, tayfunlar konuşsun.
Aklını yitirip biçare olmuşsan,
Bırak çaresizlik içindeki çaren konuşsun.
Aşkının karşısında sözler değil,
Sadece özler konuşsun.
Tabiat, rüzgârlar sussun, dünya dursun,
Atomlar, quantlar sonsuzluk içine gömülüp
Yalnız ve sadece
O !!! konuşsun.
İsmail Hakkı Apaydın ( İ.H A )
Kayıt Tarihi : 16.6.2023 23:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!