Meğerse gözlerimiz ağlayana dek açıkmış,
Tıpkı kozasından yeni çıkan kelebekler gibiymiş gözyaşlarımız,
Her damlamız sonsuzluğa uzarmış.
Sonra gökyüzüne can, kuşlara kılavuz olmuş tuzlu ruhlarımız,
Bizi görenler dua etmiş, bizi görenler orakla çapayla koşmuş berekete,
Toprak kokmuş bakışlarımız.
Çocuk kadar dürüsttü sevgim,
Bal gibi tatlıydı ellerin,
Her çocuk gibi ben de tatlı şeyler sevdim.
Bilmezdim dişlerimi acıtacağını,
Bilmezdim fazlasının zararını,
Bilmezdim bilmenin bilinmez belalı hazzını.
Hiç bilmemeyi dilerdim,
Ben zaten hep dilerdim,
Dildim.
Erdim.
Şimdi sadece -dıyım -diyim
Geçmiş zamanın eklerinde bittim.
Bizdim diyemedim,
En azından diyemezdim,
Olumsuzluğumda vardın sadece
Görülmüş geçmiş zamandaki sevgim.
Kayıt Tarihi : 22.2.2023 00:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her şeyin bir hikayesi vardır ama her hikaye yazılmaz yazıldı diye de okunmaz.
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (1)