Ona Şiiri - Merve Tanrıkulu

Özgürlüğün gümüş tepelerinde yürüyorum
Ardımda ellerin, ona bakan gözlerin
Aşkının hamallığı öyle ağır ki
Taşıyamayacak kadar ona aitsin

Özgürlüğün mavi atlasında süzülüyorum
Vazgeçmek kanatıyor bileklerimi
Gözlerim yanıyor kor ateşlerde
Sense hep ona aitsin

Özgürlüğün derin sularında yüzüyorum
Bilmem kaçıncı fersahtayım
Arada küçük nefesler veriyorsun bana
Bir balık yüzgecinde üzüyorsun mesela

Özgürlüğün soğuk ikliminde büzülüyorum
Karanlık bir odada ürperiyorum basitliğinden
Değince gözlerin gözlerime renkler siliniyor birden
Hep aynı başlayıp aynı biten serüvenlerini duyuyorum

Özgürlüğün boğaz kesen ipinde çözülüyorum
Çok yansa da canım seni ona bırakıyorum
Ne kalmak ne de gitmek hiç bu kadar acıtmıyor
Tenin bilemese de hiç tenimi, öyle ya sen ona aitsin