sokakta yürürken bir kaldırım taşında
diyorum ki bunun üzerinden onunla geçtik
gecenin mehtabında uyandığımda
hep etrafımda onu görüyorum
artık sorgusuz ve de sualsiz bir varlık
ama diyorum ki olmasın
diyorum ki beni üzmesin
ama oluyor işte neylersin
eh ip senin elinde değil ki çekesin
çekip de bir hışımla öldüresin
işte hayat böyle gidiyor
hep hatırlıyorum hep görüyorum
beynimde ne kadar video kaydı varsa
hepsini atıyorum masa üstüne
ve ve bir gerçek üzüntüyle beraber
sırasıyla izliyorum bir bir
sonra gerçekten yüreğimi acıtıyorlar
ama soramıyorum ki bir nedenini
zaten ben bir soru değil miyim hayatta
cevabı erişilmez bir yanıt mematta
hayat dedikleri hep üzüntü müdür ki
benim çektiklerim de bir sıkıntı mıdır ki
yoksa sıkıntının bir tanımı var mıdır ki
neyse hepsi bundan ibaret değil mi
fakat ardından duygularım sele dönüştü mü
artık nafile bir set çekmek önüne
anlıyorum o zaman bana bir kayık
bir kürek lazım
ama işte bulamayınca dermanı
orada çakılıp kalıyorum bir bir
sonra sonrası mı dersin
sonrasında bir kasırga çıkarsa ardından
işte seviniyorum o zaman
öylece ıpıslak çıkıyorum sahile
sonra kaybediyorum güneşimi geceyarısına
ardından sahilin o soğuk rüzgarı esiyor
esiyor da sanki beni kurutuyor
ama evet kuruyorum o zaman incecik
ardından kalıyorum bir çöptencik
işte öylece kuruyorum ve ve ve
sonunu merak etme sen
zira senin gibi korkak ne anlar ölümden
o zaman herhalde ölüyorum
ama korkma korkma
sadece bir tane benle yok oluyorum
sonra gerisiyle yola devam
ardından güneş ağaç ve de o
gene beni yok etmeye geliyor
yok edip de son vermeye geliyor
gülüyorum işte şimdi gülüyorum
zira beni bu hayat öldürmemiş
sen be hey sen de kimsin sevgili
lakin seni ben sevmiyorum
herhalde bir aciz seviyordur seni
işte o zaman da olursun ya sevgili
neye yarar ki sahte bir gülücükle
seni seveni sevenler sevgisiz
işte o anda kalırsın bir bir
sonra her parçanı dağıtırsın sır sır
toplayamazsın boş yere umutlanma
sen de kimsin ki bir güçsüz yaratık
birkaç dakikaya sığsada sevgimsizlik
zira yüreğim dolu hep sevgisilik
lakin biraz kandırıyorum sizi
siz kalbimde bir köşedesiniz
açamazlar bundan sonra içini
üzeri hep dolu ağır bir toz
neyse bu kadarı yeterli
hayat bu kadar da değerli
Kayıt Tarihi : 2.6.2006 21:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!