On Yedisiydi Doksan Dokuz Ağustosu'nun 1 ...

Sana evinin yolunu hatırlatan
Göz sembollerin kaybolunca
Anlarsın şehrin anlamsızlaştığını
Giderek yığınların arasında
Adım seslerin düşman olur komşularına
Parmağının çatırtısı bir cana mâl olur
Burnuna giren tozların hapşurtma hissine
Karışır ambulans sesleri
Sıcaktır
Ve 6 gün kadar önce
Sokaklara dökülüp alay edilmiş
Dalga geçilmiştir
Bayram ilan edilsin demiştir
Oysa karardığındao güneş
Birileri önceden söylemiştir
Gece yıldızlı ve uzun
Gece bazıları için hiç bitmedi
Gecenin upuzun karanlığı
45 saniyede gitmedi
29 dedikten sonra bazısına 30 gelemedi
Bazısı 45 dedi
46 sonrasında yıkıldı binalar
Söküldü ağaçlar yerinden devrildi
Kaldırımlar yollara karıştı
Su kendi olana tekrar erişti
Evine kestirme parktan eser kalmadı
Çadırlar arasında köşesinden döneceğin ağaçtan
Gece ısınmak için odunlar kesildiğini gördün
Zaten cenaze namazı kılınmıştı dallarının
Gıyabında bulunamayanların da
Toz kalkıp gün ağarınca başladı yürek yarası
Ağustos 99
Bin dokuz yüzlerde
On yedisi daha yeni gelmişti
Geleli üç saat olmuştu
Çoğu üçü üç geçemedi
Çoğu üçü üç geçiremedi hiç
Yaşasa da
Ailesini kucakladı anıt taşlarında
Denize karıştı semtler
Balıklar şaşırdı
Yangınların kızıl alevi
Hiçbir yürek kadar çok harlanamadı
Şehirlerden arda kalanlar
Uzun bir yas
Yürekte dinmez bir acı
Dudaklarda ağıttı
Yazdı
Önce güneş karardı
On biriydi ayın
Sonra dünya şaştı
Deprem bayramı ilan edilsin diye alay edenler
Sokaklarda halay halay dalga geçenler
On yedisinde
Sıcak bir sabah
Ne olduğunu dahi anlayamadan
Televizyonlara baktı kaldı
Sonra kimse ne tutulan güneşi
Ne çekilen halayı
Ne dillerdeki dalgayı hatırladı
Eskisi gibi olmayan şehirlerin
O eskidenki gibi olmayan sokaklarında
Yas kaldı
Yerlerine yapılan yeni evlerin
Yeni sokaklarında
Duyulmaz desibellerde
Ağıtlar yandı
Çığlıklarla mühürlü kulaklar işitti bir
Bir de yüreğinde fay kırığı olanlar
Onlara bir daha üçü hiç üç geçemedi