On Yedisindeyim Hayatın
Her şeye rağmen sınırsız hayallerim
Herkese rağmen seve biliyorsam insanları
Hala ağlaya biliyorsam çocuklar için
Utanmadan! !
Ve enayi olarak görünmeye aldırmadan
Paylaşa biliyorum herşeyimi onlarla
On yedisindeyim hayatın
Ne kafanızdan uydurduğunuz değerleriniz
Ne kelepçeler,ne zindanlar,ne çoplar
Hiç bırı umrumda değil
Elimde değil buyuyorum istemeden
Keşke çocuk kalsaydım hep
Kirlettığınız katlettiğiniz bu dünyadan habersiz
Saklambaç oynasaydım bahçemde
Görmeseydim sokaktaki çocukları
Bilmeseydim akşama kadar çalışan babaların
Emeğinin sömüruldüğünü
Ama büyuyorum ve öğreniyorum,
Küçük oyunlarla sırf çıkarlarınız için
Kirlettiğiniz şu dünyayı
Ve yavaş yavaş benzetmişsiniz herkesi
Hepiniz bır canavar olmuşsunuz adeta
Size benzemeyenleri haklarını arayanları
Meydanlarda kurşunlamışsınız
Henüz on yedisindeyim hayatın
Dünyadaki bu iğrençliklere rağmen
Bu adeletsizliğe,haksızlığa rağmen
Savşlara,kavgalara,kıyımlara rağmen
Bırakmıyorum kavgamı
Sizler her ne kadar kırmaya çalışsanızda
Yaşama hevesimi
İstediğiniz gibi olmamak için
Direniyorum,savaşıyorum
İsyanımı,kavgamı,eylemimi bırakmıyorum
Henüz on yedisinde olsamda hayatın! !
Özgür Çocukluğum
Özgür GündoğanKayıt Tarihi : 11.5.2007 16:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok güzeldi şiiriniz kaleminize gönlünüze sağlık sayın Gündoğan.
Tabi yaş ilerlediğinden değil, kirletilmişliği
hissetmekten. Nice kavgalara
On Yedisindeyim Hayatın
On Yedisindeyim Hayatın
Her şeye rağmen sınırsız hayallerim
Herkese rağmen seve biliyorsam insanları
Hala ağlaya biliyorsam çocuklar için
Utanmadan! !
Ve enayi olarak görünmeye aldırmadan
Paylaşa biliyorum herşeyimi onlarla
On yedisindeyim hayatın
Ne kafanızdan uydurduğunuz değerleriniz
Ne kelepçeler,ne zindanlar,ne çoplar
Hiç bırı umrumda değil
Elimde değil buyuyorum istemeden
Keşke çocuk kalsaydım hep
Kirlettığınız katlettiğiniz bu dünyadan habersiz
Saklambaç oynasaydım bahçemde
Görmeseydim sokaktaki çocukları
Bilmeseydim akşama kadar çalışan babaların
Emeğinin sömüruldüğünü
Ama büyuyorum ve öğreniyorum,
Küçük oyunlarla sırf çıkarlarınız için
Kirlettiğiniz şu dünyayı
Ve yavaş yavaş benzetmişsiniz herkesi
Hepiniz bır canavar olmuşsunuz adeta
Size benzemeyenleri haklarını arayanları
Meydanlarda kurşunlamışsınız
Henüz on yedisindeyim hayatın
Dünyadaki bu iğrençliklere rağmen
Bu adeletsizliğe,haksızlığa rağmen
Savşlara,kavgalara,kıyımlara rağmen
Bırakmıyorum kavgamı
Sizler her ne kadar kırmaya çalışsanızda
Yaşama hevesimi
İstediğiniz gibi olmamak için
Direniyorum,savaşıyorum
İsyanımı,kavgamı,eylemimi bırakmıyorum
Henüz on yedisinde olsamda hayatın! !
Özgür Çocukluğum
Özgür Gündoğan
çoğu insan hayatı ve insanları tanıdıkça hep çocukluğunu özler.....çünkü o yıllarda temiz kirlenmemiş duygular vardır....şiirinizi bu bağlamda okuyunca çok yerinde işlenmiş konu olarak...beğenerek okudum....kutlarım yüreğinizi...tam puan...sevgiyle ve umutla kalın...saygılarımla...ibrahim yılmaz.
TÜM YORUMLAR (20)