On Yedi Yaşım Şiiri - Ali Yüksell

Sen benim en sevmediklerimsin.
Özgürlüğüme vurulmuş zincirlerimsin.
Kitaplarımın anlaşılmaz sayfalarısın.
Dönmek istediğim yıılara engel olansın.

Sen benim yalnız kalışlarımsın.
Yastığımın altında sakladığım korkularımsın
Beyaz gömleklerimdeki lekelerimsin
Yumrukladığım duvarlarda kızıl kanlarımsın
Ağlayamadığım saklı gözyaşlarımsın.
Geceleri araba bulamayıp yayan kalışımsın
Soğuktan üşürken titreyen ellerimsin

En güzel konuşmamda sözümü kesensin
Sen canımı yakan yaralarımsın
Sen benim sözlerimden dönüşümsün
Sevdiklerimin gözünden düşüşümsün.
Her düşüşümde 'önüne bak kör müsün'sözüsün

Sen yalanlarımın ortaya çıkışısın
Sen kırık kalbime vurulan taş parçasısın
Geciken saatlerde eve geç kalışımsın.
Sevdim deme boşuna sen sevemezsin.

Romantik yağmurlu havalarda sıçrayan çamursun
Her hükümet kuruşumda darbe indiren tabursun
Sen içinde zehir olduğunu bildiğim aşımsın
Kendimi öldürmek için başıma vurduğum taşımsın.
Bu halleri başıma getiren on yedi yaşımsın.
En güzel gezilerde iliklerime kadar ıslatan yağmursun
Ne zaman sığınacak bir yer bulsam durursun.

Sen üzüntülerimi çoğaltan karbon kağıdısın
Sen en sevdiğim filmin son anlarısın
En sevdiğim programı izlerken giden elektriksin
Sen benim küme düşen takımımsın.

Sen benim herkesin bildiği sırrımsın.
Yollar ikileşince önüme çıkan yalancısın
Sen 'benimle çıkar mısın' sorususun
Hep içimde yaşayan reddedilme korkususun

Sen bitmek bilmeyen kışlarımsın.
Bahar gelir ümidi ile açan gülümü kıransın.
Sen koynumda beslediğim yılanımsın
Uçurumdan düşerken gördüğüm çiçeğe sevdalanışımsın
Birazdan bitecek ve sen hiç bilmeyeceksin
Sen ne olursa olsun benim tek aşkımsın