On Yedi Yaş Sorunsalı Şiiri - Ömer Yücek ...

on yedi yaşındayım!
on yedi heyy…
on yedi diyorum size
deli akar kanım
avazım, falso verdirir mermiye

iyi belleyin beni
iyi dinleyin

on yedi sene eskittim şu öküzün boynuzundaki yalan dünyada
on yedi sene rüzgar ekip, fırtına biçtim
çifte su verilmiş kılıç gibi keskinim
korkutmaz beni ne şimşek şavkı, ne gök gürültüsü
bir bardak suda fırtınayım

on yedi yaşındayım!
dikiş tutmaz falçatayım
ister asın
ister vurun
peri padişahının kızındadır gözüm

vuruldum işte o gamzesi güzele
bıçak çekerim de feleğe yâr etmem onu kimselere

yaban çiçeği gibi yârim
yılkı atlar gibi vahşi ve ürkek
gülünce, cemre düşürüyor içimin bozkırına
sarılınca, buz çiçeğinin toprağa sarıldığı gibi sarılıyor
öpünce, mor krizantemler gibi gövertiyor öptüğü yeri

İncil’e Zebur’a ve Kuran’a and olsun
sevdim onu
yolunu yolum
izini izim bildim

kıtlık vursa şu iki adımlık yer küreyi
şiir satar yine bakarım ona
sofrada ekmeği, kuyuda suyu olurum
gökte yıldızlar üşüsün
ben onu nefesimle ısıtırım

on yedi yaşındayım
on yedi heyy…
ya alırım koynuma onu kardelen gibi kardan fışkırırım
ya da…
kendi fermanımı kendim okur
darağacında kuş gibi çırpınırım