On Yedi Diferansiyeller Yeli Muzip Mucit ...

Habibe Merih Atalay
520

ŞİİR


9

TAKİPÇİ

On Yedi Diferansiyeller Yeli Muzip Mucit Provokatör Guruldama: 06: Teyakkuz Ve 09'u Beş Geçe

Hakkımızda ileri geri konuşanlara -hadleri-
Kurnaz bakışlı dil uzatanlara -tanları-

İşte -ince kıyım dilimlenerek- sinsiliğin
Gözağlatan şarlatan -cücüğü-

Sıkılmış kanrevaniportakalla birleştirilip
Kesici delici yaralayıcı ışığı körlüğe

Birer köfteyle yedirilecektir
Duyurulur
:

Kim sevmez memleketini
Denizini kumunu çağılını
Taşını toprağını çamurunu
Deresini tepesini höyüğünü

Kim sevmez ha söyle kim

Kim sevmez

Çiçeğini böceğini yeşilini alını
Doğduğu mahallesini ailesini
Hocasını hacısını ebesini bebesi
Dedesini ninesini sinisini pidesini

Kim sevmez söyle kim

Kim sevmez öğretmenini
Biricik ilk öğretmeni annesini kim

Kim sevmez elinden tutup sinemeya
Tiyatroya parka götüren babasını kim

Kim sevmez ara sıra
Sıra sıra oturduğu
İlk aşkları arkadaşları

Kim sevmez toprağının bayrağını taşıyan
Tepelere tepelere kanını canını
Döke saça teslim eden ecdatlarını

Kim sevmez söyle

Özür dilerim..
Özürlerimi dilerim

Tamam

Daha kuvvetli olmalıyım
Daha dirayetli ve kafiyeli

Uyarak uyararak durmalı
Durdurmalıyım kolonlarını

Köprünün -bu teyakkuz-da

Sarsılmadan sarsmadan
Dipsel depremlerimle
Duygu sellerime kapılmadan
-kaptırmadan-
Yiğitlerimi
Gelinciklerimi
Bebeciklerimi

Ama kim sever kötülüğü kötüyü
Ve kötünün binbir gece masallarının da
Binbir çeşidini de

Söyle kim sever

Ve kim sevmez iyiliğini Şehrazat'ın

Ee.. de gari.. kim sevmez

He Dede..

Kim

Tamam yine özür dilerim
Bir daha yapmayacağım söz

Tutma aynayı gözüme gözüme
Korktum kendimden

Yüzümü annemim rujuyla
Bir daha boyamayacağım
Asla kırmızıya kıpkırmızıya
Söz!

09'u beş geçe sözü

Bu son serzenişim Atam sana
Sen kalk da ben yatam hep

Kim sevdi ki senin kadar bizi
Kim söyle

Kimse sevmedi senin kadar bizi
Bu memlekette

Aa!
Kırdı ama yine de civcivin -bak-
Duvarların kabuğunu

Ani devran ahi devran
Modası geçmeyecek kabirleri

Kim söyle kimler kazsın sana

Gömelim gel tarihe dediler
Ama işte bak yine sığmadın
Yine de sığmazdın biliyorum

İ
Zihnimin ilk akrostişisin Atam
İ
N
D
E
Y
İ
M

Ama bak!
Hâlâ boş
Harflerimin yanı
Görüyorsun

Yetişemiyor yeni nesil
Kelimelerim seni doldurmaya

Doldurulamıyor bu yüzden
Boşluğun kalbimizdeki

Ama kim sevmez ki seni kim

Senin gibi adamlığı
Adam gibi adamlığı
Kim sevmez

Ya Huu!

Keşke şimdi burda olaydın
Fışkıraydın şu asfalttan da
Yine metazori
Ataydın efeler gibi hey
Kolcağızını omzumuza
Duraydın çakmak
Çakmak yamacımızda

Seveydin yine memleketini de
Asıl şimdi kol kanat gereydin
Üzerimize -d ü ş e n-
S o r u m l u l u ğ u m u z u n

Ama dur sen ama daha dur

Daha durun sizler de baylar bayanlar
Merdivenden kayanlar

Hey anam babam hey
Daha durun

Öyle gözleriniz arkada
Açık göndermem sizi
Kolay kolay teslim etmem yerlere

Daha çok koklayacağınız
Güller olacak Isparta Güllerim benim

Açın gözlerinizi daha bi açın
Daha çok atalar açacak
Bu diyarlarda

Açılsın aklınız da
Daha bi açılsın
İşte tufan desinler
Bu olsa gerek

"Eksi virüs hay aksi virüs
Sana kim yan baktı virüs
Saçlarına bu ak çimleri
Kim taktı virüs
Ah virüs vah virüs
Kalbini kimler yaktı virüs"

"Ne dertmişsin be
Ne keder ne kahır mışsın
Ne de bulaşıcıymışsın
Sevgili eksiğim benim
Canım eksik eteğim
Cananım virüs"

"Evrende sınır ve son
Diye bir şey yoktur be evladım
Su ne kadar kızdırılırsa kızdırılsın
Yine ateşi söndürmekten
V a z g e ç m e z! "

"Bu yüzden sen de hep
-virüs kalacaksın
Zihinlerde"

"Artık söyleyene değil kolaysa
Söyletene dil uzatsınlar! "

Habibe Merih Atalay
Kayıt Tarihi : 24.11.2013 12:14:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


24 Kasım 2013 Pazar 12:12:35 teyakkuz Ar. teya®®u© a. esk. Uyanıklık. uyanıklık, -ğı a. Uyanık olma durumu, saklık, teyakkuz: “ O devri, ilk uyanıklık devri olduğu için hiç unutmaz.” -H. E. Adıvar. Fr. Veile

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Habibe Merih Atalay