On Üçüncü Ay Şiiri - İsmet Zeren

Denizin altında ki yosmamıydı
Gelip geçen
Ama delip geçen
Gözlerinde ki som altından
Işık yanılgısı
Aylardan on üçüncü ay
Ve yedinci gezegende zaman
Sedef kutularda saklanıyor düşler diyarı
Işıklar yanılmaya devam ediyor belkide
Sırılsıklam ıslanmış
İçimdeki dev
Korkudan adam
Övünür mü bilmiyorum
Kehribar sarısı yılanlar geceiktiğinde
Yürüyüşe çıkar belki bir aşk
Derli toplu bir zaman
Hasretini sınadığında umutlar
Mavi bir tüle bürünür şehrin ışıkları
Ve sabahı bekler
Kahverengi kaderli bekçiler gibi
Hiç uyumadan
Soyundur geceyi
Çıplak kalsın siyah
İnsanlar olmadan

İnsan ki şarkı söyler
Cam bardağı dişlediğinde
Kurbağalar nefes alırken
Gri suların derinliklerinde
Kadınlar gibi öpüşür
Gündüz geceyle o anda
Hiç usanmadan

Türkünü söylersen eğer
Bir boşluğun içinde
Bir yosmaya
Bir benzinciye
Ve bir pompacıya
Pompa yerine parmak
Dolaşır bedeninde
Hiç utanmadan