On Üç Lira Şiiri - Mustafa Serhat Aydoğan

On üç lira...
Bire bir buçuk ay yıldızlı bayrak...
Üzerine örtülen son şey...
'Benim' dediğin dağlarda
Kefenin olan şey...
Evde gözü yaşlı yârin...
Belki doğmuş, belki doğacak
Çocuğun, çocukların...
Annen paramparça, ağlıyor...
Baban gururlu ama gözleri nemli
'Vatan Sağolsun' diyor
Yaşını içine akıtıyor...
Ufacık bir taş için
Toprak için, su için
Verilen bir can...
Okudun dokudun adam oldun...
Askere gittin
Ama dönmedin...
Dönemedin o karlı dağlardan
Arada bir resmin gelirdi
Bakar eğlenirdik adam olmuş diye
Şimdi bakıp ağlıyoruz...
Sen var ya arkadaşım
Boşuna mı öldün yıllarca?
Şerefsizler satıyor vatanımı
Boşuna mı gözyaşı döktük?
Utanmasalar cumhurbaşkanı yapacaklar
Senin ölümün olan adamı...
Senin uğruna öldüğün toprağı
Babalar gibi satıyorlar...
Ben uyuyamıyorum burada
Aklıma sen geliyorsun,
Utanıyorum...
Dedelerim geliyor aklıma
Çanakkale'de, Sakarya'da ölen...
Ceddimden utanıyorum...
Hiçbir şey yapamıyorum...
Askerliğim de geldi geçti
Ölemiyorum da...
Uğruna öldüğün toprak için,
Vatan için,
Sadece ağlıyorum...

(Ankara/31.03.2011/09:00)