On Üç Ağustos Şiiri Şiiri - Hasan Öztürk 2

1

Bu gün,
sabahçı umutlarım uyandırdı beni.
ne yazık ki,
dün akşam geçmişten faili belli,
biri kırdı umut penceremin camını.
Ağustos sıcağında dahi,
o yüzden üşüdü bu yüreğim.
neyse...
Bak birazdan güneş doğacak.
Sen taş atacaksın kırık penceremden.
şimdi, takvimler on üçü gösterecek,
bilmezden geleceksin bilmezden.

Mesaiye yarım saat kala,
yalnız başına çıktım evden.
İki simit aldım Özlem pastanesinden
ilk çayı ben içtim.
Reşat babanın demliğinden.
İlk şef tahta benden.

Bu gün çarşamba pazarı,
Atatürk caddesinin üzerine,
çadırlarla kapatıyor pazarcılar.
Gömlekçi Ali Ağabey,
teker teker sıralıyor her renk gömlekleri,
alt tarafı ranza üst tarafı tezgaha.
Yürüdükçe,
başka tezgahlar karşılar beni.
ne alırsan uç(üç) ne alırsan bes.(beş)
bir koca etiket asılı,
tezgahların baş ucunda,
ve duyduğum bir ses,
gelin ablalar gelin ucuzluk burada.
Dört yüz metre sonra biter bu ses bu manzara.

Futbol sahası inşaatı devam.

Parke taşı döküm sahasında,
Parke taşı basım makinesi arızalı.
Tamirci çağır usta beklemeyelim.

Hemen yakını,
tozlu yola parke taşı döşeyen,
işçi ve ustalar.
Kolay gelsin arkadaşlar.
gün yanığı tenlerinde,
emek kokulu, alınları ter döküyor.
Sendikal hakları tırpan yemiş,
hepsi burnundan soluyor.
Çok seviyorum onları çok,
elimden gelen bir imza yetkim yok.
Kapattım şiirin bu kısmını.

Büfe inşaatı bitti bitecek.

Çamlık avlu giriş kapıları takıyor ustalar,
benden büyük bir takdir aldı,
sanayide ki Kurular.

2

Öğle vakti,
güneş açlığı mı vururken,
cebimden şiir çıktı,
Arif amcanın marketinde.
Müşteride olmayınca,
döktü dertlerini dinletti kendini,
Arif amca cüzdanı mı evde unutmuşum,
diyen bir titrek ses,
iki bisküvi aldığı mı,
kimse duymasın.
Herkes güler geçer de,
sadece annem üzülür.

Öğleden sonra iş güç işte,
bitti mesai.

3

Şimdi,
Güneş eskitti ömrümü,
bir de sen.
güneş suçsuz,
oysa sen.
Yorgun düşen bedenim,
seni düşündükçe dağıldığım,
içimde gömülü sevdalı mayınım.
Şiirlerimin belalısı,
dokundukça düşlerimde kokan,
fesliğan çiceğim.
sen varlığın adı,
sen gitmeyi seçen yolcu,
ayrılığın aktörü.
işte bu şiir,
doğum gününde beş kuruşsuz,
kalan bir adamın şiiri..

çünkü,
yoksul,
çünkü,
yoksun,
çünkü,
çoksun,
boş ver gitsin.
Boş ver bitsin.