İttifaklar, mülkiyetçi ve köleci ittifakı döneme dönüşerek ikinci bir tarihi kırılma ve tarihi saçılım dönemi yaşıyordu. İttifaklar; grupların, totem mesleklerinin, bir arada tevhidi düzenleşimler hiyerarşisini oluşturuşlarıyla, “grup yararını”; “ insan yararını” odak yapan sistemdi.
Oysa köleci sistem, mülkü odak yapıp; kar etmeyi, para kazanmayı ve efendinin malını kâr olgusunu odak noktasına koymuş, insanı unutmuştu. Bu nedenle hala Soma’da 300 kişi rahatlıkla ölebiliyordu.
Artık totem eksen üzerinde referanslaşmanın yanına, köle ve efendi oluşla referanslaşmanın sınıf bilinci (dayanışması da) ortaya konacaktı. İttifakı düzlem süreci bir kez daha ve bu kez de efendi köle boyutuyla zıtlar kavgasıyla yarılacaktı. Yeni köleci ittifakı düzende, Lucius Sergius Katilina (109-61) ve Spartaküs (73-71 yılları arasında) gibi isyanlar vardı. Şeytanlar başkaldırıyorlardı. Şeytanlardan olan uysal ve kanaatkâr, tevekküllü melekler dahi; sureti haktan görünüp; şeytanları ezen baltanın sapı oluyorlardı.
Artık totem gruplar ekseni düzlemli, insanlar odaklı ittifaklar; sınıf eksenli, köleci kâr odaklı ittifaklara dönüşmüştü. Eski ittifaklardan eser kalmamak üzere; zamanın ruhu eski ittifakları tepe taklak edişle, imanı kâr odaklı, ittifakı süreçti. Artık ittifaka giren ileri, geri totem gruplar; totem meslekli bir düzenlenmenin ittifakına değil de, zorla ya da ittifakı baş eğişle köleci düzenin ittifakına giriyorlardı.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta