„fikir ona derler ki bir yol açsın,
yol ona derler ki, bir gerçeğe ulaşsın”
ilk söz ile başladı değil mi herşey…
ilk söz ile aşk, ilk söz ile hayat, ilk söz ile umut…
ilk söz ile başlıyorum öyleyse.
merhaba ziyaretçi.
hoşgeldin!
tanımasam da seni, misafirim olmakla muhabbetimi celbettin.
en değerli olanı; zamanı paylaştın benimle.
bu mütevazi mekana düş/düşünce dünyamın küçük, perdeli penceresinden süzülecek hüzmeleri toplamayı murad ettim.
geç mi kaldım… belki.
nicedir mütereddit şekilde mesafeli durduğum şeyi, fikrî paylaşmayı arzuladım.
Halil İbrahim meselindeki gibi, dileyene yer var bu sofrada.
bahar fermanı ulaşmayınca Haktan, toprak sırrın açmaz imiş;
… öyleyse yazmanın vakti şimdi girmiş demektir.
muhabbet ile
mehdi
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum
