On Şehir Şiiri - Uğur Musab Şahin

Uzaklardan gelen o tiz çığlık,
Sema’yı aydınlattı balk-ı ışık,
Gök aydınlandı bu meşaleyle,
Ay etrafında, ışıktan bir hale.

Ses gelen tarafa baktığımda,
Gözlerim kamaştı, o ışığında.
Yeri yardı, göğe çıktı şimşek,
Sandım ki, göğe serildi döşek.

Sonra kalbur gibi sallandı yer,
Ya Rab! Rahmetinle sabır ver.
Dedim, “kıyamet mi kopuyor”
Manevi bir güç, şehri sallıyor.

Binalar yana, yöne yıkılmakta
Tozdan sis bulutu dağılmakta,
İnsanlar ne oldu anlamadan,
Zifiri karanlığa düştü uykudan.

Saniyeler, saatler kadar uzadı.
Binalara, Azrail isimleri kazıdı.
Asrın en büyük felaketiydi bu,
Yurdumuzun on şehrini vurdu.
2024