On kuralım var benim Şiiri - Vahap Özdemir

Kural bir: Yalvararak kazandığını, ağlayarak kaybedersin.

Kural iki: Yarının ne getireceğini bilmeden, dün ne kaybettiğini anlarsın.

Kural üç: Gençliğinde yorulmayı göze almadıysan, ihtiyarlıkta sürünmeye mahkumsun.

Kural dört: Kendini şimdiki yaşama göre hazırlamazsan, zamanından önce dünyaya zaten gelip gitmiş sayılırsın.

Kural beş: Aynı hatayı ikinci defa yaptığında, birinciden ağırdır bedeli.

Kural altı: Kapısını kapattığın kapının anahtar deliğinden bakma!

Kural yedi: Aşkın yozlaştığı yerde, bastırılan duygular öne gelir.

Kural sekiz: Her baharın başlangıcı, sonunu hatırlatır.

Kural dokuz: Gerçekleri anlatır dilden düşmeyen eski yalanlar.

Kural on: Yaşarken fark edemediğin
Mutlaka gidiyor.
Kural bu
Benim aklım buraya kadar eriyor.
Fakat susup oturduğum bir nokta,
Bizler neden ateşe, yokluğa yoksulluğa
Onlar neden
Güllük gülistanlık mutluluğa..

Onlar neden hayata karşı üstün başlıyor.
Bizler neden daha hayata başlamadan kaybediyoruz.