Hiç kimse görmedi seni sevdiğimi,
Yalnızca kör bir, kağıttan mendilci,
Ve bir de simidimizi bölüştüğümüz,
Saadetin kaynağı martılar şahitti.
Söyleyeyim derdim ne vardı ki,
Aşktır bu,utanması olmazdı sanki,
Ama aşıktın bir başkasına,bilirdim,
Olmayacak bir duaya,
Amin demekti benimkisi.
Kırmızı bir mendil gibi sallanırken sen,
Ve bir de salınırken bir bulut kadar,
Beyaz bir gelinlik içerisinde,
Ben seni nasıl sevdiğimi haykırırım,
En sağırın bile duyabileceği bir sesle.
Tanışmadık ya da tanışamadık doğrudur,
Ama kalbim hep sana çarptı senelerce,
Kokun hatırımdadır,saçların bir de,
Oysa ne adını bilirdim ben senin,
Ne de severdin sen beni delice.
Bir duraktan diğer durağaydı ilişkimiz,
Dolmuş kavuştururken bir uzaktan bir diğerine,
Sen ön koltuktaki alımlı madamdın,
Bense arka koltukta,sıradan bir adamdım sadece.
( 22 Şubat 2016 )
Ali Şahan AvsuzKayıt Tarihi : 14.9.2019 12:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!