On Kasım Şiiri - Selim Akgün

Kasım'ın onuydu;
Atamın ömrünün sonuydu
Bu savaş,savaşların en zoruydu...

O ölmedi!
Giderken,gözlerinin mavisini denizlere dikti,
Rüzgarlara saçlarını,
Topraklara yüreğini ekti...

Mavisiyle büyüdük gözlerinin,
Kokusuyla attık adımları mert yüreğin
Vursa da sırtımıza hançeri, namertliğin
Çıkmadı aklımızdan,hitabesi gençliğin...

Atam!
Sana fidanlarından,koca bir selam...