Âdemle Hava söylencesinin bir konusu da yiyecek yasağıdır. Tarihsel oluşa göre ya da kronolojiye göre ön ittifakı söylem hep öndedir. Totem grupların izole oldukları kendi dönemleri içinde her bir grubun kendisine ait totem mesleği vardı. Bu her bir grubun totem meslekleri kapsamında olan yiyecekleri, diğer grubun da yememesi gereken “yasaklar” kapsamındaydı. Bu nedenle totem gruplar ön ittifak içine "yiyecek yasağı tabusu olan” mana anlamasıyla geldiler.
Bunun nedeni totem gruplar izole bir yaşam içinde doğada sağlama yaparlarken dıştaki gruplara benzememe nedeniyle onlarla temas etmeme ve onlara dokunmama tabu yasağı içindeydiler. Temas etmeme dokunmama yasağının tamamen kendileri dışında olmakla, somut nesnel yasaları vardı.
Totem gruplar bu nesnel yasaları mana oluşla söylüyorlardı. Totem gruplar, atalardan gelen deneyimleriyle kendi yaşantı aşmalarını totem olan anlam üzerinde yansıtıp; kural ya da mana ediyorlardı. Totemi düzey ve düzlemine ait kural ve kaideler totem kalıplı anlama üzerinde çevrim ve yansıtılma yapılmakla mana anlaması oluyordu.
Oysa köleci dönemle beraber bir olupbitti vardı. Yaşanmamış, evvelden beri kural kaide olmamış; eski yasalarla (totemi ve ön ittifakı yasalarla) desteklenmeyen bir süreci Mamon denen bir mana anlatması olup biteni doğrudan size söylüyordu.
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla