On ikiye çok Var aşkSız(yeniyıl)

yeni yıl-eylül-aşk-huzura yamurumsu ithaf(

daha on ikine çok var aşk
Daha gelmeden 'özlerine mil çektiler',
güzelliğini gördüm diye...
Soydular, aitlerimi senden
Çırılçıplak yıllara çavdar oldu başak tarlam
üşüyen her şeyime hasat olsun
Kat-be kat sevaplar giydirdi özlemin
İltica eden göçmen bir bülbülün son sesiyim
Aşka-ağıtlar öterim
Hayata-zılgıtlar
Biraz da birazlara olsunları yakmaktayım
_Ve ağlamakta son dakikalara yalnızlığım eksilerde
Hiç-kimse-için_ bir kimseyim senelerine

ahlarımı yakma bebek dilinle.
vahlarımı yakma gidenbazın dilleriyle
Dilini alır diline alınır adım ve senziliğim
gizlerim... senSiz
alırım yüklemSiz
beni yaşamış ayrılıklarımı közledim kavuşmalarımda
Oysa...

Hiç bir aşk,aşka aşk değil
küllenemez canhıraş gidişlerinin vıcısı

özü_örülen bir tığ gibi her sözcen

Hangi ''söz''?

derdimim ciğerine koydun gittin
yalnızlığını ayaklarının altında ezdiren

gamSız

adı konulmamış kenar sahillerin dalgasındayım
Kaç beklemede sular büyüdü...
her dalgada ve büyü_de aşklar bozuldu...
erkekler kız okudu rafsız sokaklarda
kızlar her hazı caz okudu eşliğinde
tüm anlara ulandım ruhum bulandı
yıl bitti aşk bitti sen geldin
bu seneden bu senden çok umudum var o kadar