On İkiden Sonra Şiiri - Özlem Saba

Hiçbir aşk derin yaşanmaz oldu!
Yürekler mühürlediniz aşka.

Yatağınıza düşen ay ışığı,
Pencerelerden vuran güneşin
devamıydı oysa.
Tutuştuk sandınız.
Kalbinizi kapattınız.

Ne bacalı evleriniz oldu.
Nede üzerinde fokurdayan çayınız.

Gece on ikiden sonra,
Bütün kainat uyuduğunda,
Saatlerce ısıtmaya çalıştığınız suyun bir türlü ısınmaması,
Daha heyecan verici oldu mu hiç,
Vücutlarınızın birbirine kavuşmasından.

Korktunuz!
Aşkı kuzinlerde yaktınız!

Ne helali bildiniz, ne günahta temizlenebildiniz.
Haramdaydı sürekli gözleriniz.
Hiçbir zaman duaya açılmadı diliniz.
Hiçbir aşkı göğe yükseltemediniz.
Bakmayın öyle!
Anlamsız anlamsız bakmayın gözlerime!
Bir yumsam,
Nerdeyse öleceksiniz.