Yaş on iki henüz gurbetin ilk solukları,
Yalnız ve uzak kalmanın ilk çığlıkları,
Hüzün dalgasının ilk vuruşları kalbimin kıyısına
Ve elinin değmediği ilk kahvaltım anne.
Yaş on üç sensizliğim devam ediyor anne,
Devam ediyor kanımı donduran bu hasret.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.