On İkiden On Sekize
Yaş on iki henüz gurbetin ilk solukları,
Yalnız ve uzak kalmanın ilk çığlıkları,
Hüzün dalgasının ilk vuruşları kalbimin kıyısına
Ve elinin değmediği ilk kahvaltım anne.
Yaş on üç sensizliğim devam ediyor anne,
Devam ediyor kanımı donduran bu hasret.
Oğlum deyişini özledim, başımı okşayışını,
Dizlerinde uyumayı özledim uyumayı anne.
Yaş on dört şefkatinden uzak üçüncü senem.
Sen olmayınca olmuyor anne, çıldırtıyor sensizlik
Kalk oğlum derse geç kalıyorsun deyişlerini özledim,
Dayağını bile özledim anne dayağını bile.
Yaş on beş ilk çorap yıkayışlarımda anladım seni
Meğer ne zormuş evlat yetiştirmek anne.
Bütün elbiseleri sen yıkardın hem de ellerinle,
Hiç bıkmadan, usanmadanben hergün yıkardın.
Yaş on altı yokluğun beni yıprattı anne,
Günlerim sensiz, ben biçare, kimsesiz.
Kokuna hasretim anne sesine hasret,
Yıktı bu zalim gurbet, yıktı sensizlik anne.
Yaş on yedi oğlun seni özledi anne
Özledi de bir türlü gelemedi, göremedi seni,
Gurbet bırakmadı yakasını, dağlar yol vermedi
Biraz daha sabır biraz daha sabır dedi anne.
Yaş on sekiz vatani görev de ha geldi ha gelecek,
Oğlun büyüdü anne büyüdü de asker olacak,
İlk izninde seni görmeye gelecek anne,
Ellerini öpmeye, seni çok özlemiştim demeye gelecek anne.
Kayıt Tarihi : 28.3.2007 14:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ben köyümüzün ilk okuyanıyım. Herkes okumama karşı olduğu halde (ailem dahi) ben yine de okuyacağım dedim. Köyden gidip ilçedeki Atatürk yatılı ilköğretim bölge okuluna orta okul kaydımı yaptırdım. Daha sonra Pervari Lisesinde öğrenimime devam ettim. Tabi bu arada Mehmet Akif ERSOY Öğrenci Pansiyonunda yatılı olarak kalıyordum. Bu arada hem yatılı kalmanın getirdiği zorluklar hem de anneme olan düşkünlüğüm ve özlemim böyle bir şiir yazmama vesile oldu. Gerçekten de ''ilk çorap yıkayışlarımda anladım annemin değerini.''
Sevgili kardeşim, insan gözünün dünyada görebildiği tek melek ANNEdir. ''Anne'' konulu şiir yarışmasına gösterdiğiniz ilgi ve sevgili annelerimize şiir armağan ettiğiniz için teşekkürlerimi sunuyorum, lütfen kabul buyurunuz.
Konu kutsal olduğu için Annelere şiir yazarken duygu fırtınasına yakalanmamak elbette mümkün değildir. Bu yoğun his tufanı içinde sayısız şiirler yazıldı ve dünya durdukça yazılmaya devam edecektir. Ancak hepimizin ortak bir görüş etrafında bütünleştiren bir gerçek vardır: O da şudur:
O kusursuz meleği eksiksiz anlatabilecek bir şiiri, ne bizden öncekiler yazabildi, ne biz yazabiliyoruz, ne de bizden sonrakiler yazabilecekler... Bu gerçeği hepimiz biliyoruz. Bu gerçeği bile bile, bu kutsal konu için eline kalem alan her kardeşimi tebrik ediyor sonsuz başarılar dileklerim ile o kalemi elinize almanızı ve bu şiirin yazılmasını sağlayan annenizin (inşallah şu an hayatta ise) mübarek ellerinden sevgi ve saygı ile öpüyorum.
Hakk'ın rahmetine kavuşan annelerimizin elini ise şu anda bizim yerimize zaten melekler öpüyor.
Öncelikle böyle kutsal bir konuya ilgi çekmek için şiir yarışması düzenlediği için: http://www.antoloji.com sitemize ve Ümraniye Belediyesi Başkanlığına teşekkür ediyor ve şükranlarımı sunuyorum. Bu organizasyona emeği geçen bütün kardeşlerime teşekkür ediyorum.
Benim gönlümdeki duygu: Anneler üzerine yazılmış her şiir zaten birinciliği daha yazılırken kazanmış bir şiirdir.
Bu yarışmada görev alan jüri üyelerine başarılar diliyorum.
Ben bu organizasyondan, http://www.antoloji.com'un alnının akı ile çıkacağına, Jürideki sayın üyelerin bu konuda en titiz bir şekilde görev yapacakları inancını taşıyorum.
Birkaç konudaki düşüncelerimi belirttikten sonra bu şiiriniz için yorumum:
ANNE konusunda yazılan her şiir daha yazılırken birinciliği hakketmiştir.
Beğenerek ve saygı duyarak okuduğum bir şiir olmuş. Başarılarınız daim olsun.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olması dileklerimi sayfanıza bırakıyorum..
İrfan Yılmaz. TEKİRDAĞ.
TÜM YORUMLAR (1)