Eylüller karartıyor evlerin ışığını
Gözyaşı dolduruyor aşların kaşığını
Acı ağıtlar sallar yetimin beşiğini
Hüzün, keder yağdırır Eylülün yağmurları
Gözyaşıyla karılmış bunların hamurları
Eylüller kopartıyor gövdesinden dalını
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız