On iki büyük günah

ON İKİ BÜYÜK GÜNAH
Başımda leş kargaları,
Ölmemeli
Öldürmemeliyim başımın içindekilerini
Leş etçil kargadır dimağım

Düşüncelerim ölünce zihnimi parçalar
Üşüşür akbabalar
Kargalar
Öldürmemeliyim
Ölmemeli
Beni yaşatmayan zihnim

Ne zaman dalsam ufuklara
Bir hançer ki gagadan
Boynuma,
Enseme ve Derbent olan
Omurgamın hizasına
Yapışır,
Yapıştırır
Dökülür
Şır şır
Dökülür damlalar

Ben yenilgi yenilgi ölmedim
Ölüm nedir bilmeyen ihtiraslı sabahlara
Uyanınca
Anlamıştım,
Son nefesim
Sonrası
Kargalar, çıyanlar
Yılanlar
Talibim onlar
Takvimler, toprağı gösterir
Ay, güneş ve rumi takvim
On iki büyük günaha sarmışlar beni,
Biri yalnızlıktır
Diğeri acımak
İkisi sevmektir
Diğeri saymak
Üçü sormaktır
Diğeri anlamak
Dördü sarılmaktır
Diğeri kıyamamak
Beşi sakınmaktır
Diğeri darlamamak
Altıncısı insan olmak
Son ve diğeri insan olmaya çalışmak
Tüm günahım buydu
Sokuldu başıma siyah bir kil
Söküldü tüm etim
Atıldı leş kargalara
Revamıydı,
Anlaşılamamak
Bilirim
Yeryüzünde
Deva olacak
Anlaşılmak...