On iki bahar günü, yüzlerce umut dakikas ...

Yeni kestirdim saçlarımı
duvarlarını, sekiz santimlik taşlarla ördüm ve griye boyadım dünyamın
her yaştan halka açık bir cumhuriyet kurdum masamda
oniki bahar günü daha armağan ettimözgürlüğümden, beşi bir yerde olmak üzere
varlığımın'sebeb'ini hatırlayarak her hür dakikama daha bir hür bağlandım
daha bir coşkuyla istedim kahvemi masama
daha bir canlı yudumladım onu,
kısacık saçlarımı yokladım elimle
rüzgarı daha konuşkan buldum, onyedi yaşındaymışcasına

On iki bahar günü,
yüzlerce umut dakikası, binlerce özgür yüz
işte memleket hasreti bundan başka bir şey değil,
bu kendinden içeri kendinden uzak evrende...