On İki Agustos Şiiri - Şenol Mersin

12 ağustos günü gördüm ilkez ben onu,
Bilmezdim dört günü yaşayacağım dopdolu,
Kırılırcasına bir kuşun hem kanadı hem kolu,
Yüreğim parçalandı onu ilk gördüğüm an,

12 ağustos akşam yaklaşırken efkarlı,
Düşünürüm herşeyi,karanlığı etrafı,
İlk gördüğüm yer mavi deniz kenarı,
Yüreğim parçalandı onu ilk gördüğüm an,

13 ağustos sabah fırladım kapısına,
Kapıldı kalbim yine aşkın fırtınasına,
Kulak verirmi bilmem kalbimin çarpışına,
Yüreğim parçalandı onu ilk gördüğüm an,

14-15 agustos perçinleşti sevğimiz,
Meğer birbirimize ne kadar benzermişiz,
Duyğuları hisleri,o kadarki tertemiz,
Yüreğim parçalandı onu ilk gördüğüm an,

16 ağustos gecesi unutulurmu bilmem,
Bir çok gururu aldı götürdü benden,
O zalim yollar ayrılmamıza neden,
Yüreğim parçalandı onu ilk gördüğüm an,

17 ağustos gündüz sahilleri gezerim,
Ayrıldık bir gün oldu yinede çok özlerim,
Aklımdan çıkmıyorki ağlayan o gözlerin,
Yüreğim parçalandı onu ilk gördüğüm an,

18 ağustos akşam oturmuş yazıyorum,
Aşkım benim diyerek hep seni anıyorum,
Her saat her saniye resmine bakıyorum,
Yüreğim parçalandı onu ilk gördüğüm an,

12 agustos,u gösteriyor takvimler,
Hiçte çabuk geçmiyor uzaktayken seneler,
Bekliyorum sende gel bizi bekler sahiller,
Yüreğim parçalandı onu ilk gördüğüm an,

O kendini biliyor