Tüm medeniyetlerin üzerinde uzlaştığı şey
Senin ve benim etrafımda sıralanmış on iki
Tüm sırları milyonlarca yıl öncesine dayanıyor
İşte tam orada başladı seninle benim ayinim
Her taşın üzerine kazıdık ölümsüzlüğü
Üzerimize toprak üstüne toprak attılar
O gün üzerimizdeki yirmi dört göz
Tek bir söz sonsuza kadar yaşayın
Bu bir lütuf mu yoksa lain bir yaklaşım
Söz vermiştik bir gün yeniden dirilmeye
Ama her şey ne de çok değişmiş
Hiç kimseyi anlayamıyorum neden
Hani insanlar hep aynı dilde gülümserdi
Sen de bana hep gülümserdin
Artık farklı dilde konuşuyorsun
Yeniden gömülmek istiyorum
Başlangıca geri dönmek
Her şeyin başladığı yere
İlk on ikiye...
Kürşat Yılmaz
Kayıt Tarihi : 1.3.2019 00:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kürşat Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/03/01/on-iki-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!