On iki Şiiri - Sinan Ozdivarcı

zaman avuçlarımda
bir tesbih gibi
saniyeleri dakikalarla
çekiştiriyor avuçlarım
her saat yeniden bir başlangıç
işkencelerin sonu yok
yelkovanın vurduğu yerler
unutulurmu

içimdeki mutluluk anları
saniyelerden daha kısa
akrep in soktuğu yerlerde
yaralı yüreğim acının zehriyle
uyutulurmu

ezildi tükendi umutlarım
gecelerim gündüzüme düşman
bu zamanın içinde acı dünyam
saat on iki her zamanki gibi

gidenlerin bıraktığı hatıralar
hep gidenlerin ayak izleri
hak etmiyor bedenim bu işkenceyi
saat on iki - iki ruhun gölgesi...