Kırılmış bir kadeh gibi avucu kanıyordu
Dolmuştu gözleri şehire bakıyordu
Arkasında mutfağı tutuşmuş yanıyordu
Yer onu gökyüzü ruhunu çekiyordu
Çıkmıştı yalınayak balkonun duvarına
Çocukken beslediği kedisi gibi
Soruyordu kendine ne olacak yarına
Gözlerin gözlerin gözlerin,
ister hapisaneme, ister hastaneme gel,
gözlerin gözlerin gözlerin hep güneşte,
şu Mayıs ayı sonlarında öyledir işte
Antalya tarafında ekinler seher vakti.
Devamını Oku
ister hapisaneme, ister hastaneme gel,
gözlerin gözlerin gözlerin hep güneşte,
şu Mayıs ayı sonlarında öyledir işte
Antalya tarafında ekinler seher vakti.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta