On Dört Milyar Yaş Şiiri - Nebi Ünler

Derler; unutmak için, hemen uyumak gerek
Unutmayı engeller rüya da ki engerek…
Çivi çiviyi söker… Sözüne kanmaz gönül,
Ya onu bulmalısın, ya hemen ölmen gerek.
…..
Mecburen bekleyecek, sabırla yanacaksın
Yanıp kül olmadıkça, gama dayanacaksın…
Ya sarhoş diyecekler, ya da dermansız deli
Gelmese de beklerim, deyip gün sayacaksın.
…..
Yaratılmış her canan, bedeni er geç toprak,
Sevilen, sevilende, Gönül olmalı gönül…
Gördüğün görmediğin, Levh-i mahfuz dan yaprak
Gönül bilen gönül de, Tanrı’ya mekan gönül
…..
Hiçten geldik hiçliğe, merdiven dayamalı,
Kul borçsuz varmak için, gönül kırma bilerek…
Dışarıyı bırakıp, içinde aramalı,
Hiçbir puta eğilme, Tanrı tektir diyerek.
…..
Yılgın Yağmur boşlukta, Samanyolu mekanın
Allameler beyanı; “on dört milyar yaş” kanın…
Her kula nasip etmez, Aşkı Yaratan Tanrı
Son nefesin çıkmadan, bitmez aşk heyecanın.
…..
Aşiyansız, 29.12.19 – 02.13 Y.Y.