On dördünde Şiiri - İsmail Koca

Karalar içinde kırmızı güldür
On dörtte ne bilsin koca evini
Gülünü yaşatma dalında öldür
On dörtte ne bilsin koca evini

Kanadı kırılmış kuşu avladın
Vicdanı olmaz ki nursuz celladın
Baba ocağında ağlar evladın
On dörtte ne bilsin koca evini

Huzur vermez evde cadı kaynana
Kocası hayırsız bakmaz canına
Dili tersten söyler varmaz yanına
On dörtte ne bilsin koca evini

Bir gül koparmışlar yiğit elinde
Kanıyor yüreği görmez teninde
İsyanı taşıyor çıkmaz içinde
On dörtte ne bilsin koca evini

Atılır bir mendil gibi kenara
Tutmuyor elinden yüreği kara
Sarılmaz ki sara derinden yara
On dörtte ne bilsin koca evini

Lezzetin özü yok tatmıyor dilin
Sahip çıkılır mı acısı gülün
Merhemi bulunmaz kınasız elin
On dörtte ne bilsin koca evini

Gülün tomurcuğu açıyor gülden
Kurtulur mu nazlı felek elinden
Fizani duasını eder gönülden
On dörtte ne bilsin koca evini