On Dördünde Bir Gül.. Adı Buruk....

On dördünde bir gül
Tadı buruk.
Dün dinledim hikayesini merhumun.

Tanımam uzaktanda olsa (hayal meyal)
Bilmem saçının örgüsünü.
Boyunu
Endamını.

Dün dinledim hikayesini
On dördünde bir gül
Tadı buruk.

Esmer, siyah gözlü, uzunca siması.
Örgülü uzun siyah saçları,kalçalarına değin uzayan.

Henüz on dördünde nasıl yaşanılırsa
Öyle yaşarmış köyümde.

Büyüdüğünü hissederek
Oyunladranda çekmiş elini.
Evde yalnız oldugunda,
Allı güllü elbiselerini düzenlemekte.

Arasıra
Körpecik yüreğinin coşmasıyla, genç kızlığının
Giyinip, giyinip çıkarmakta delikanlılara gözükerek.

Geçip aynanın karşısına
Bakarken siyah gözlerine,
Dalmakta cocukluk hayallerinin peşinden

Aynanın karşısında ki güle dair.
Hayeller kurmakta düşük tavanlı köy evinde
Coşkunlugu arttıkca, daha hoş buluyor kendini.

Ve bir gün, geçen her gün gibi
Yalın sıradan
Azarlıyorlar evden birileri.
oysa küçük bir sataşmadır olağan.
Ve hiç hakkı yoktu azarlanmaya.
Yanlış anlaşıldı sadece.

Oysa bir kaç saat sonra
unutulacaktı her şey,
Devam edecekti yaşam, kaldığı yerden.

Ne zaman yürüdü,
Nede bir şey devam etti.
Sadece sessizlik vardı

Gizlice ahıra gitti.
aynı gizlilikle bağladı al yazmasını kerene
ve boynuna doladı,
cansız ve titrek parmaklarıyla
saatler tik takı kesti ansızın.
Karışık hislerle doluydu
Sessiz ve kaskatı kesilmiş iri siyah durgun gözleriyle
Sessizce bakındı son kez, varolan her şeye

Küçüklüğün, alınganlıgın
İçe kapanık gençlik gururunun cezasını.
Başında ki al yazmasıyla
Damla damla kesilen nefesi ödedi.

İşte o an
bir daha hiç ses çıkarmamacasına sessizliğe karıştı.

Görüldü kendini asmıştı.
Çığlıklar tanrıya değin uzanıyordu
Sessizlik bozulmuş
Bir gül kopmuştu dalından.

Boyu dahada uzuncaydı
Ayakları yerden kesikken.

Belkide durdurmak istemişti
tırnaklarında yazmasından ki iplikler sarkıyordu.
Sağa sola çevirince kafasını
Körpecik yüreği, her geçen saniye
Biraz daha daralıyordu sadece.

Örğülü saçları dagılmış,
omuzlarından, yüzünden sarkıyordu

Saçları elinde, başları duvarlardaydı
Anasının Babasının,
ve gören her kesin.

Biz se duvar dibinde
korkulu gözlerle bir şeyler görebilmeye çalışarak.
Öylece bakıyorduk.
Bir şeyler göremesekte

Her zaman başında duran al yazması.
Boğazında duruyormuş.

Henüz on dördünde bir gül, tadı buruk
Dinleyince hikayesini merhumun.

Gözlerim doluyor benimde.

Hakan 23/02/1996