On Birinci Köy Şiiri - Erol Ars

yıllar ötesinden intikal eden kalıtsal bir düşüncenin potasında ağır ağır eritiliyoruz
cicoza* dönüştürüldük
birileri bizimle "baş oyunu**" oynuyor
ülke dingonun ahırı
kim geliyor kim gidiyor belli değil
her taraf cadı kazanı
alicengiz oyunu
rant pazarı
...
yapılmaması gerekenler yapılıyor
yaşanmaması gerekenler yaşatılıyor
dokuz köyden kovulanlar
onuncu köyden de kovuldu
umut on birinci köydü
oraya da el konuldu

toplumun dörtte üçü inatcı
ezenden, güçlüden yana
dincilik, ırkçılık aynı zincirde halka
ırkçılıktan söz edildiğinde
"haksızlık karşısında susan dilsiz şeytandır" dendiğinde
kendilerini demokrat olarak tanımlayanlar arasında bile işkillenenler oluyor
...
bir kesim var ki
demokrasiden, sosyalizmden, solculuktan söz etmeye gör
öfke bulutları aşıyor
her biri aynı düşüncede:
"demokrasi, sosyalizm, solculuk 'kafirlik' akımı"

kabalaşan diller
bazen kibarlığa, nezakete dönüşüveriyor
- bir kişiyi kazanmak bile kazançtır, düşüncesinden olsa gerek -
nasihatler (!) veriliyor
ölümü, ahireti, cenneti, cehennemi anlatıyorlar
anlatanlar kendilerini cehennemin dışında tutuyor
çünkü onlara göre cehennemlik olan sensin

* Bilye, misket
** Oyuncuların her birinin yanyana yere birer misket dizerek oynadıkları oyun. Ya da oyuncuların aynı değerde madeni parayı yanyana yere dik olarak dizerek oynadıkları oyun