On birinci derviş Şiiri - Mahmut Karahan

Hava ağır
Yağmur ağıraştırıyor durmadan üstümdekileri
Dağlara sis çökmüş
Ağır ağır uzaklaşıyorlar ağaçlardan
Çağlayan köpürüyor suya
Beyaz çiçekleriyle karşılyor bir ağaç beni
Soğuk yakacak besbelli
Aşka küsecek çiçek
Onbirinci derviş anlatıyor durmadan
Yürürken bir çok şey öğreniyor insan
Kuşburnunun dikenleri çiziyor tenimi
Bir avuç kırmızı elim
Hava ağır
Ağaç deviren elini atıyor kuru bir dala
Dağ serçesi aniden uçu veriyor
Bağırıyor dağ sesleniyor zehra zehra
Adaşların adı dilimizde
Şarabın gazabı hafif sekte vuruyor yürüyüşümüze
Pehlivan pehlivan diye sesleniyor ağaç deviren
Kuru dalları topluyor oduncu
Onbirinci derviş inceliğinden bahsediyor yağmurun
Ağacı işlemesinden
şiir tutuşturuyor dalları
İs yakıyor gözlerimi
Üstüm başım duman
Tutuşuyor ay çırası