On Bir Aralık Şiiri - Gülhan Özkara

Katıksız bir kıştır Aralık
Eser dağlardan ovalara
Islık çalma zamanıdır rüzgarın
Çatıları zorlayan
Fırtına sesleri duyarsın
Çinko sesleriyle beraber
Dağdaki kar
Zirvelerden başlayarak
Çoğaldıkça çoğalır artık
Kuşlar da kaybederler
Uçabilmek intizamını
Kanadını çırptığı yere değil
Fırtınanın sürüklediği yere gider
Bir dulda yer ararlar
Fırtınanın esmediği
Duvarlarla çevrilmiş bahçelerdir
En iyisi
Ağaçların savrulan tepelerinde
Duramazlar şimdi
İnsanın nefsi bile soğuktan
Belinin içine çekilir
Ne ekin ekilir bu soğukta
Ne ağaç dikilir
İstanbul trafiği kilit
Juventus maçı iptal
Bilmem ne kadar vilayette
Okullar tatil
Buna Aralık demişler
Neyin Aralık'ı ise
Aslında düpedüz
Omurgalı küt bir kuş
Önü de var ardı da
Yaprağını döken
Ağaçların derbederliğini
Bahçelerde bağlarda
Dağlarda derelerde
Bir gör şimdi
Ayakların varırsa oralara
Üşümekten korkmazsan
Bir gör
Yapraklarını nasıl
Çırpıyor fırtına
Ağaçların dallarının
Bir gör
Bir gör gazel cennetini
Ayaklarının altında
Gözlerinin önünde yedi renk
Bir gör
Aralık 2013