Emekli Maaşı Şiiri - Şenol Şener

Nasıl etsem nere gitsem bilemem
Tek tek hesap tutar oldum emmoğlu
Bu maaşla gül diyorlar gülemem
Kaşlarımı çatar oldum emmoğlu

Beş bin lira kira, verdim konuta
Düşüne düşüne, döndüm anguta
Konuşunca benzetirler hayduta
Sözlerimi yutar oldum emmoğlu

Doktora gidince, maaş düşüyor
Kombiyi yakmazsam, hatun üşüyor
Sormayın kazanda, neler pişiyor
Epeyce su katar oldum emmoğlu

Hamd olsun evlere, et girmez oldu
Siyasiler bizi, bak görmez oldu
Halimizi inan, hiç sormaz oldu
İç güveyden beter oldum emmoğlu

Bak sonunda geldi, çattı ramazan
Buzdolabı bomboş, dolmuyor kazan
Duygu sömürüsü, diyor partizan
Gözlerine batar oldum emmoğlu

Sözerîyim zalimleri övemem
Mazlumları sevmeyeni sevemem
Huzuru mahşerde, dizim dövemem
Sessizlere muhtar, oldum emmoğlu