On Beş Temmuz Dersi Şiiri - Dinmez Er

Ülkenin geçmişinde yatan zehirli kökler
Labirentlerinden çıktı karanlık tarih
Temmuz gecesini kızıla boyayan yangınlar
Havada alev kusan uçaklar, helikopterler
Tankların ezdiği, makinelilerin biçtiği insanlar
Bir milletin kutsal mekanını vuran hain füzeler
Kardeşin(?) kardeşe yaşattığı acımasız vahşet
Kanlı bir ırmak gibi akıp gidiyordu temmuz gecesi

Bir kabusun isyan çığlığında yitiyor masum canlar
Tank paletlerinin önüne yatan yiğit halkım!
Göğsünü mermilere siper eden korku tanımazlar
Bilmeyenlere öğretiyorlardı vatan nedir, halk nedir
Millet ne anlama gelir, vatan toprağı nasıl korunur?
Savaş filmleri setiydi sanki köprüler, meydanlar,
Gördük, okyanus ötesinden gelen alçakları, hainleri
Gözü dönmüş satılmışları, kan emicileri, tanrısızları
Doğduğu, büyüdüğü, havasını soluduğu, suyunu içtiği
Vatanı, düşman toprağı belleyen nankör maşalarını…

Zehirli binlerce yılandı cümlesi, o meş’um kanlı gece,
Lanetiyle çöktü üstümüze bir kabus gibi…
On beş temmuz gecesi kalplere mıh gibi çakıldı.
Bir avuç halk kahramanı tarih sayfalarına adını yazdı.
Şimdi özgürlük türküleri, marşlar söylüyor Albayraklar,
Güvenli geleceğe aydınlık şafaklara doğacak,
Göğsümüzü gere gere “Ne mutlu Türküm Diyerek,
Haykırdığımız, Andımızı geri getirdiğimiz,
Bayramları bayram gibi kutlayabileceğimiz günler!

Dinmez ER / Çeşme / 2016. 07. 27 /