On Kafiyeli Sicilleme Şiiri - Ozan Bindebir

(Yirmi Heceli Şiir)

(Uyaklar: F – L - Z – R – M – N - Ş – RA – Y – K)

Şefi gelsin, bize sorsun, demi sunsun, şeş’i lira, meyi koksun
Rafı bilsin, gözü görsün, tamı konsun, kaşı kara, beyi çıksın
Safı dalsın, tuzu versin, mumu yansın, tuşu ora, duy’u çaksın
Küfü ölsün, bezi sürsün, nem’i dinsin, peşi sıra, suyu aksın
Lafı bölsün, söze girsin, gem’e binsin, döşü yara, tayı seksin
Gafa gülsün, saza varsın, rom’a bansın, başı sara, toya baksın
Tefi çalsın, dizi kırsın, zom’a dönsün, boşu ara, çayı döksün
Lifi bulsun, toza sersin, zem’e kansın, dişi ıra, huyu çeksin
Pufu alsın, muzu sarsın, kem’i çunsun, taşı mera, köye diksin
Rufu kalsın, müze kursun, zammı yensin, keş-i para, yayı taksın

07.03.2025 – Ozan Bindebir (Yüksel KILIÇ)

Açıklamalar (TDK Sözlük):
Dem: İçki, çayda kıvam.
Keş-i Para: Peşin, nakit para.
Peşi sıra: Arkasından
Duy: Elektrik malzemesi, ampül takılan kısım.
Ira: Karakter.
Rom: Bir tür içki.
Sara: Bir tür psikolojik rahatsızlık
Zom: Çok sarhoş.
Zem: yerme, dedikodu
Puf: Arkalıksız, alçak, yumuşak, ayakları gözükmeyen oturacak
Kem: Kötü
Çunmak: Heveslenmek, hayran kalmak.
Ruf: Çatı, dam.
Şeş: Altı (sayı)