(On Ayaklı Düz Kafiye – Yirmi Heceli Şiir)
(Uyaklar: F – L - Z – R – M – N - Ş – RA – Y – K)
Şefi gelsin, söze dursun, demi sunsun, keş-i para, meyi koksun
Rafı bilsin, bizi görsün, tamı konsun, kaşı kara, beyi çıksın
Safı dalsın, tuzu versin, mumu yansın, tuşu ora, duy’u çaksın
Küfü ölsün, bezi sürsün, nem’i dinsin, dişi ıra, huyu çeksin.
Lafı bölsün, göze girsin, gem’e binsin, döşü yara, taya baksın
Gafa gülsün, saza varsın, rom’a bansın, başı sara, toyu büksün
Tefi çalsın, dizi kırsın, zom’a dönsün, boşu ara, yayı taksın
Lifi bulsun, toza sersin, zem’e kansın, dişi ıra, huyu çeksin.
07.03.2025 – Ozan Bindebir (Yüksel KILIÇ)
Açıklamalar (TDK Sözlük):
Dem: İçki, çayda kıvam.
Keş-i Para: Peşin, nakit para.
Duy: Elektrik malzemesi, ampül takılan kısım.
Ira: Karakter.
Rom: Bir tür içki.
Sara: Bir tür psikolojik rahatsızlık
Zom: Çok sarhoş.
Zem: yerme, dedikodu.
Kayıt Tarihi : 7.3.2025 22:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!